Wat bepaalt de kwaliteit van zeildoek ? is het zeilmateriaal, de dikte, het aantal mazen, het deniergewicht, het lamineerproces en de steekversterking. Over het algemeen zijn de materialen die worden gebruikt om dekzeilen te maken als volgt:
1. Polyethyleen. Deze hoezen zijn gemaakt van geweven gaas of gaas van polyethyleentereftalaat (PET). Ze zijn gecoat met polyethyleen- of polyvinylchloride (PVC) filmlaminaten. Polyzeilen variëren in massa van licht tot zwaar.
2. Vinyl. Deze zeilen zijn gemaakt van PET- en PVC-gaas, dubbellaags met PVC-filmlaminaat. Vinylzeilen worden vaak gebruikt voor hoezen voor graantrailers en zijn zwaarder, duurder en duurzamer in hun gebruik. Qua prijs kunnen ze 2 tot 10 keer zo groot zijn als een polyethyleen zeildoek van relatieve grootte.
3. Doek. Dit is het zeildoek dat je opa of overgrootvader vroeger gebruikte. Deze zeilen zijn gemaakt van zeer duurzame platgeweven stoffen en zijn grotendeels vervangen door vinylzeilen als trailerhoezen. Deze extra zware en zeer duurzame mulchsoorten hebben echter nog steeds hun plaats op boerderijen.
De werkelijke dikte van het zeildoek wordt gemeten in mils (1 mil is 1/1.000 inch). Hoe hoger het getal, hoe dikker het zeildoek. Lichtgewicht zeilen zijn 5 tot 6 mils. Aan de andere kant kunnen zware zeilen 20 mils of dikker zijn. Het gewicht van het zeildoek, uitgedrukt in ounces per vierkante meter, is een echt bewijs van de kwaliteit ervan. Vinylzeilen zijn bijvoorbeeld twee tot drie keer zo zwaar als lichte of middelzware polyethyleenzeilen. Gewicht alleen is echter geen volledige indicator voor de kwaliteit, maar het geeft wel aan dat het zeildoek een dichtere weeftelling heeft en dat er dikkere draad wordt gebruikt om het gaas te maken.
Het gaas of gaas van het zeildoek heeft een weeftelling, die wordt weergegeven als draden per vierkante inch (PET of PVC), verticaal en horizontaal geplaatst. Een vlecht van 12×12 telt bijvoorbeeld 12 draden per vierkante inch in beide richtingen. Hoe hoger het weefnummer, hoe zwaarder het zeildoek en hoe scheurbestendiger het is. Daniel is een maatstaf voor het draadgewicht (gram per 9000 voet draad) van het gaas dat gebruikt is om het zeildoek te maken. Hoe groter de denier, hoe beter het zeildoek bestand is tegen scheuren en schuren. Denier wordt ook wel de lineaire kwaliteit van een zeildoek genoemd.
De meeste zeilen hebben coatings die ze helpen UV-degradatie te weerstaan. Deze behandelingen omvatten gehinderde amine-lichtstabilisatoren (HALS), gebutyleerd hydroxytolueen (BHT) en roet. Polyethyleen- en vinylcoatings op zeilen zijn van nature waterdicht en ook bestand tegen schimmel en rot. De overgrote meerderheid van de zeilen bevatten geen vlamvertragers. Als u vlamvertragendheid nodig heeft, vraag dan om een met vlamvertragend behandeld zeildoek. Ten slotte is het luifeldoek voorzien van een extra laag zwart polyethyleen, waardoor een lichtblokkerend materiaal ontstaat.
Naden op gelamineerd dekzeilen moeten worden genaaid en hitteverzegeld om lekken te voorkomen. Een goede zoom zorgt voor de stabiliteit van het zeil. De voorkeurszoom is een brede naad, die ten minste twee rijen stiksteken bevat met vijf tot zes steken per inch. Een zeildoek van hogere kwaliteit heeft extra versteviging rond de omtrek om scheuren te helpen voorkomen. Versterking kan bestaan uit versterking van het omtrektouw en de doorvoertule.